Update van de belevenissen in Berlijn
Door: Mark van Keulen
Blijf op de hoogte en volg Mark
05 April 2019 | Duitsland, Berlijn
Zo, blijkt toch lastig om dit bij te houden. Het is alweer veel te lang geleden. Intussen is er alweer een heleboel gebeurt. Dit keer ga ik dus even een inhaalslag maken. Vorige keer ben ik gebleven bij de crackers en de afbakbroodjes. Intussen heb ik een iets duurzamere oplossing gevonden, namelijk casinobrood of stokbrood. Het blijft een beetje behelpen maar het went…
Maandag 11 maart
Na het weekend begonnen we de week met de introductiedag van HWR Berlin. Dit vond plaats op de campus in Lichtenberg. Deze campus is ongeveer een half uurtje lopen van mijn appartement. Een fiets zou dus nog wel welkom zijn. Deze introductiedag begon natuurlijk met een rondje voorstellen. De studenten die aanwezig waren kwamen uit alle hoeken van de wereld. Om een paar landen te noemen: Brazilië, China, India, Zwitserland, Georgië, Hongarije maar dus ook iemand van de klei in Friesland. Bij deze introductiedag kregen we de algemene informatie en moesten we ons nog inschrijven bij de vakken. Dit ging allemaal prima. Ook kregen we te horen dat we dinsdags de Placement test hadden voor de Duitse cursus.
Dinsdag 12 maart
De Placement test vond plaats op de TU Berlin, vlakbij Bahnhof Zoologischer Garten. Ik moest dus naar de andere kant van de stad. Als je achternaam begon met A tot en met M dan had je de toets om tien voor tien.. Zoals we in Nederland gewend zijn, ging ik ervan uit dat de K van Keulen de letter was die daarvoor gebruikt moest worden. Toen ik bij de TU aankwam en mij bij de meneer achter de balie aanmeldde voor de test vertelde hij dat ik te vroeg was. Wat blijkt, ze gebruikten de V van “van Keulen”… Ik vertelde de meneer hoe de verwarring ontstaan was en vroeg of ik niet in een hoekje nog de toets kon maken. Dit was geen probleem en ik kon dus mooi op tijd de test maken. Naast mij zat een andere Nederlander die hetzelfde probleem had. Ik was dus niet de enige die het niet doorhad. De test zelf was een belevenis op zich. Ik snapte er bijzonder weinig van en aan het einde van de test verscheen een venster met de uitslag. Ik had 33% goed ingevuld en dit stond gelijk aan A2 niveau. De klassenindelingen werden de dag erna bekent gemaakt.
Na de toets ben ik in de wijk rond gaan wandelen. Jur had namelijk de test een uur later en daar wachtte ik op. Toen Jur uit de toets kwam snapte hij er niks van. Hij vond zichzelf beter in Duits dan dat de test aangaf. Dit heeft hij de hele dag nog geroepen. Samen zijn we toen nog rond gaan wandelen en zijn we onder andere bij de Gedächtniskirche geweest.
De volgende dag werd de klassenindeling bekend gemaakt. Ik zat in klas 8 van de 9. Waar ik later achterkwam was dat de klassen naar niveau ingedeeld waren. 1 waren de beginners en 9 waren de gevorderden… Ik zat dus in een vrij hoge klas terwijl ik niet zo goed Duits kon.
Duits cursus
Donderdag 14 maart begon de cursus. Ik moest om 1 uur ’s middags beginnen bij de campus in Schöneberg. Deze campus staat vlakbij het Rathaus Schöneberg waar John F Kennedy de woorden “Ich bin ein Berliner” sprak. Deze campus ligt op een uur reizen van mijn appartement. Iets voor 12 uur vertrok ik dus naar de cursus. Wat mij toen opviel waren de mensen in de metro. Het zijn namelijk types die je in een hokje kan plaatsen. Zo zijn er de telefoonstaarders: deze metromens kijkt constant op zijn telefoon en is zeer professioneel in het ontwijken van per ongeluk contact hebben met mensen. Ook draagt deze vaak oordopjes als extra afweermechanisme voor per ongeluk contact. Dan de forensmens: deze professionele metroreiziger staat het liefst in de metro en als ze zitten, staan ze halverwege de rit op om alvast naar de deur te lopen zodat ze er als snelste uitkunnen. Deze mensen vertrekken volgens mij altijd te laat van huis.
Als derde metromens heb je de boekenlezers: deze metromens staat op het perron al te lezen en loopt op de automatische piloot de metro binnen. Vervolgens gaan ze zitten, ook al is er bijna geen plaats, ze vinden er altijd eentje.
De vierde persoon verschijnt altijd in de middag. Dit is namelijk de bierdrinkende metromens: deze zit relaxed in de metro te genieten van zijn (laten we wel eerlijk zijn, dit zijn meestal mannen) afgesloten werkdag.
Als vijfde en volgens mij laatste metromens heb je nog de verdwaalde toerist: deze metromens zit of staat zenuwachtig om zich heen te kijken. “Waar moet ik er uit? Zit ik wel in de goede metro?” is de duidelijke angst die op het gezicht af te lezen is. Ook zoekt deze persoon constant bevestiging van de aangegeven routes en wat blijkt. Deze aangegeven route is nog steeds hetzelfde als een minuut geleden. Tijdens de eerste keer naar Schöneberg identificeerde ik me zeer met de verdwaalde toerist.
De overeenkomst tussen deze mensen is wel dat ze altijd chagrijnig kijken.
Terug naar de cursus… Ik kwam vlak voor 1 uur aan en kon gelijk door naar het lokaal. Hier weer een rondje voorstellen en dat moest in het Duits.. Het was een pittige eerste dag. De vrijdag gingen we tijdens de cursus de straat op. Er waren namelijk in de wijk borden op lantaarnpalen gehangen die verwezen naar de onderdrukking van de Joden voor en tijdens de 2e wereldoorlog. Onze opdracht was om mensen op straat naar deze borden te vragen. Het was een leuke afwisseling om even de straat op te gaan in plaats van in de klas te zitten. ’s Avonds was er een feestje georganiseerd voor de internationale studenten. Hier gingen Jur en ik natuurlijk heen en het was leuk om veel mensen te leren kennen. Het weekend dat volgde was rustig door een kater op de zaterdag en ik heb eerlijk gezegd geen idee meer wat ik de zondag gedaan heb…
De week die volgde stond vol met de Duitse cursus. Van maandag tot vrijdag eigenlijk immer mit die Deutsche Kurse… Ho, dat zegt genoeg denk ik. Wat wel leuk was, was dat we de vrijdag gingen verzamelen bij de Eberswalder Straβe. Hier gingen we de wijk Prenzlauer Berg ontdekken. Een erg leuke wijk waar de afgelopen jaren veel is geïnvesteerd in de woningen en het leven. Aan het eind van de dag liep ik met Bart en Jan (twee Poolse jongens) terug naar de metro. Onderweg kwamen we een barbier tegen en Bart en ik hebben hier nog onze baard bij laten trimmen. Erg leuk zaakje was het. Zeer gastvrij en wisten wat ze deden.
De zaterdag was ik van plan om naar de dierentuin te gaan. Toen ik eenmaal richting de dierentuin liep was het wel zo druk met mensen dat ik het plan wijzigde en ben ik met de metro naar de stad gegaan. Op het Alexanderplatz ben ik op een bankje gaan zitten en heb ik gekeken hoe de toeristen de geijkte toeristische plaatjes maakten. Erg vermakelijk om te zien hoe iedereen zich dan gedraagt. Mensen die tegen de lucht leunen om op de foto de Fernsehturm om te duwen of jongens die op hun knieën zitten om de perfecte Instagramfoto te maken voor hun vriendin. Daarna ben ik de hele stad doorgelopen en heb ik met Jur bij Potzdamer Platz afgesproken. We zijn daarna nog verder gaan wandelen in het mooie weer. De zondag hebben we in een kroegje Nederland – Duitsland gekeken. Uitslag was minder leuk voor de Nederlanders maar verder was het erg gezellig.
De week erop stond weer in het teken van die Deutschkurse. Mit am Mittwoch de eindtoets. De Donnerstag gingen we met de hele groep op excursie. We begonnen bij Checkpoint Charlie en eindigden bij het Spionagemuseum. Het was een erg leuk en aan het einde hebben Renée, Bart en ik nog even wat gehaald voor de docent als bedankje voor de leuke cursus. De vrijdag was de laatste dag van de Duitse cursus. Het was niet echt meer les maar gewoon een leuke afsluiting en ik had zowaar de toets gehaald en kan ik nu zeggen dat ik B1 niveau heb van Duits… Wie had dat gedacht! De docent vond het erg leuk dat we nog wat gehaald hadden. Wij kregen allemaal een gummetje in de vorm van de Ampelmann. Tien punten als iemand weet wat het is.
Family visit
Het weekend dat volgde was een leuk weekend want ik kreeg visite uit Nederland. Zaterdag kwamen paps, mams en Linda en Henk Jan. Zij verbleven in een hotel vlakbij mijn appartement. Ze waren om 2 uur bij mijn appartement en hadden wat spulletjes voor mij meegenomen (nog steeds dankbaar daarvoor). Nadat we de koffie ophadden gingen we naar het hotel om in te checken en daarna zijn we met de metro naar het centrum gegaan. Omdat het al later op de middag was, hebben we maar een klein rondje gelopen langs het Alexanderplatz en hebben we een klein stukje van Unter den Linden bekeken. Ook hebben we ’s avonds nog lekker gegeten met uitzicht op de Fernsehturm.
De zondag kwam ik met het ontbijt bij het hotel. We hebben toen lekker met elkaar gegeten en je kon er werkelijk alles krijgen en dus is er ook veel gegeten! Na het ontbijt zijn we met de metro naar Stadtmitte gegaan en zijn naar Checkpoint Charlie gelopen. Vervolgens zijn we naar Topographie des Terrors gelopen. Dit vind ik persoonlijk een van de indrukwekkendste plekken die er in Berlijn is. Hier wordt namelijk de geschiedenis van het Nazi regime verteld van begin tot eind. Erg indrukwekkend en hier moet ik ook nog vaker heen. Hierna zijn we de route van de muur verder gaan volgen richting Potzdamer Platz. In een zijstraatje staat nog een oude Wachtturm en hier zijn we ook even wezen kijken. Hierna liepen we naar het Sony center. Hier hebben we even geluncht of zeg maar gerust een grote maaltijd gehad. Nadat de honger gestild was, zijn we verder gelopen naar de Denkmal für die ermordeten Jüden Europas ofwel het Holocaustmonument. Hierna verder langs de Brandenburger Tor naar de Reichstag en daarna weer terug naar de Brandenburger Tor om via Unter den Linden richting Alexanderplatz te gaan. Hier zijn we nog op een rondvaartboot gestapt om nog een boottochtje te maken over de Spree. Op het Alexanderplatz hebben we hierna nog een bakje koffie gehad met een Belgische wafel. Na deze lange dag vol wandelkilometers zijn mama, Linda en Henk Jan weer naar het hotel gegaan en zijn papa en ik nog kort naar de East side gallery gegaan. Volgens mij konden we niet meer bezienswaardigheden in 1 dag stoppen…
De maandag begon weer in het hotel met een ontbijt. Hierna zijn we even naar mijn appartement gegaan voor een bakje koffie. Daarna was het familie weekend ten einde en vertrokken ze weer naar Nederland. Ik vond het erg leuk dat jullie er waren! Dankjewel voor het bezoek!
In de middag zijn Jur en ik nog naar de dierentuin geweest. Het is een erg groot park en we hebben niet eens alles kunnen bekijken. Wel hebben we het jonge ijsbeertje gezien wat een van de publiekstrekkers is. Ook had ik deze dag de kennismaking met mijn huisgenoot. Een Poolse jongen genaamd Filip. Klikt tot nu toe prima.
Dinsdag en woensdag begon het echte studentenleven met de eerste lessen. Deze lessen waren erg interessant en zijn gelukkig in het Engels. Die taal kan ik toch wel beter dan Duits. Bij het voorstelrondje bij de tweede les vroeg de docent nadat we vertelden dat we Nederlands waren, met een grijns of we voetbalfans waren… Na deze twee zware dagen was het alweer tijd voor weekend! We moeten natuurlijk rustig aan beginnen. Donderdag zijn Jur en ik de stad ingegaan met een opdracht. Jur moest schoenen hebben en ik wilde graag een fiets kopen. Beide geslaagd. Ik heb ook nog twee zomerse Hawaii blousejes gekocht wat ik eigenlijk niet nodig had maar zo vreselijk waren dat ik ze wel moest kopen. Verder heb ik eindelijk mijn fiets gekocht. Deze fiets heb ik gekocht bij het Alexanderplatz en omdat het zulk mooi weer was besloot ik naar huis te fietsen. Erg goed te doen en was iets meer dan een half uur fietsen. Zo zie je ook eens boven de grond waar je allemaal langskomt. ’s Avonds rustig aan gedaan en vanmorgen maar weer eens hieraan begonnen te schrijven. Inmiddels is mijn koffie op staat er alweer een lange tekst dus ik denk dat ik het hierbij laat. Tschüss!!
Maandag 11 maart
Na het weekend begonnen we de week met de introductiedag van HWR Berlin. Dit vond plaats op de campus in Lichtenberg. Deze campus is ongeveer een half uurtje lopen van mijn appartement. Een fiets zou dus nog wel welkom zijn. Deze introductiedag begon natuurlijk met een rondje voorstellen. De studenten die aanwezig waren kwamen uit alle hoeken van de wereld. Om een paar landen te noemen: Brazilië, China, India, Zwitserland, Georgië, Hongarije maar dus ook iemand van de klei in Friesland. Bij deze introductiedag kregen we de algemene informatie en moesten we ons nog inschrijven bij de vakken. Dit ging allemaal prima. Ook kregen we te horen dat we dinsdags de Placement test hadden voor de Duitse cursus.
Dinsdag 12 maart
De Placement test vond plaats op de TU Berlin, vlakbij Bahnhof Zoologischer Garten. Ik moest dus naar de andere kant van de stad. Als je achternaam begon met A tot en met M dan had je de toets om tien voor tien.. Zoals we in Nederland gewend zijn, ging ik ervan uit dat de K van Keulen de letter was die daarvoor gebruikt moest worden. Toen ik bij de TU aankwam en mij bij de meneer achter de balie aanmeldde voor de test vertelde hij dat ik te vroeg was. Wat blijkt, ze gebruikten de V van “van Keulen”… Ik vertelde de meneer hoe de verwarring ontstaan was en vroeg of ik niet in een hoekje nog de toets kon maken. Dit was geen probleem en ik kon dus mooi op tijd de test maken. Naast mij zat een andere Nederlander die hetzelfde probleem had. Ik was dus niet de enige die het niet doorhad. De test zelf was een belevenis op zich. Ik snapte er bijzonder weinig van en aan het einde van de test verscheen een venster met de uitslag. Ik had 33% goed ingevuld en dit stond gelijk aan A2 niveau. De klassenindelingen werden de dag erna bekent gemaakt.
Na de toets ben ik in de wijk rond gaan wandelen. Jur had namelijk de test een uur later en daar wachtte ik op. Toen Jur uit de toets kwam snapte hij er niks van. Hij vond zichzelf beter in Duits dan dat de test aangaf. Dit heeft hij de hele dag nog geroepen. Samen zijn we toen nog rond gaan wandelen en zijn we onder andere bij de Gedächtniskirche geweest.
De volgende dag werd de klassenindeling bekend gemaakt. Ik zat in klas 8 van de 9. Waar ik later achterkwam was dat de klassen naar niveau ingedeeld waren. 1 waren de beginners en 9 waren de gevorderden… Ik zat dus in een vrij hoge klas terwijl ik niet zo goed Duits kon.
Duits cursus
Donderdag 14 maart begon de cursus. Ik moest om 1 uur ’s middags beginnen bij de campus in Schöneberg. Deze campus staat vlakbij het Rathaus Schöneberg waar John F Kennedy de woorden “Ich bin ein Berliner” sprak. Deze campus ligt op een uur reizen van mijn appartement. Iets voor 12 uur vertrok ik dus naar de cursus. Wat mij toen opviel waren de mensen in de metro. Het zijn namelijk types die je in een hokje kan plaatsen. Zo zijn er de telefoonstaarders: deze metromens kijkt constant op zijn telefoon en is zeer professioneel in het ontwijken van per ongeluk contact hebben met mensen. Ook draagt deze vaak oordopjes als extra afweermechanisme voor per ongeluk contact. Dan de forensmens: deze professionele metroreiziger staat het liefst in de metro en als ze zitten, staan ze halverwege de rit op om alvast naar de deur te lopen zodat ze er als snelste uitkunnen. Deze mensen vertrekken volgens mij altijd te laat van huis.
Als derde metromens heb je de boekenlezers: deze metromens staat op het perron al te lezen en loopt op de automatische piloot de metro binnen. Vervolgens gaan ze zitten, ook al is er bijna geen plaats, ze vinden er altijd eentje.
De vierde persoon verschijnt altijd in de middag. Dit is namelijk de bierdrinkende metromens: deze zit relaxed in de metro te genieten van zijn (laten we wel eerlijk zijn, dit zijn meestal mannen) afgesloten werkdag.
Als vijfde en volgens mij laatste metromens heb je nog de verdwaalde toerist: deze metromens zit of staat zenuwachtig om zich heen te kijken. “Waar moet ik er uit? Zit ik wel in de goede metro?” is de duidelijke angst die op het gezicht af te lezen is. Ook zoekt deze persoon constant bevestiging van de aangegeven routes en wat blijkt. Deze aangegeven route is nog steeds hetzelfde als een minuut geleden. Tijdens de eerste keer naar Schöneberg identificeerde ik me zeer met de verdwaalde toerist.
De overeenkomst tussen deze mensen is wel dat ze altijd chagrijnig kijken.
Terug naar de cursus… Ik kwam vlak voor 1 uur aan en kon gelijk door naar het lokaal. Hier weer een rondje voorstellen en dat moest in het Duits.. Het was een pittige eerste dag. De vrijdag gingen we tijdens de cursus de straat op. Er waren namelijk in de wijk borden op lantaarnpalen gehangen die verwezen naar de onderdrukking van de Joden voor en tijdens de 2e wereldoorlog. Onze opdracht was om mensen op straat naar deze borden te vragen. Het was een leuke afwisseling om even de straat op te gaan in plaats van in de klas te zitten. ’s Avonds was er een feestje georganiseerd voor de internationale studenten. Hier gingen Jur en ik natuurlijk heen en het was leuk om veel mensen te leren kennen. Het weekend dat volgde was rustig door een kater op de zaterdag en ik heb eerlijk gezegd geen idee meer wat ik de zondag gedaan heb…
De week die volgde stond vol met de Duitse cursus. Van maandag tot vrijdag eigenlijk immer mit die Deutsche Kurse… Ho, dat zegt genoeg denk ik. Wat wel leuk was, was dat we de vrijdag gingen verzamelen bij de Eberswalder Straβe. Hier gingen we de wijk Prenzlauer Berg ontdekken. Een erg leuke wijk waar de afgelopen jaren veel is geïnvesteerd in de woningen en het leven. Aan het eind van de dag liep ik met Bart en Jan (twee Poolse jongens) terug naar de metro. Onderweg kwamen we een barbier tegen en Bart en ik hebben hier nog onze baard bij laten trimmen. Erg leuk zaakje was het. Zeer gastvrij en wisten wat ze deden.
De zaterdag was ik van plan om naar de dierentuin te gaan. Toen ik eenmaal richting de dierentuin liep was het wel zo druk met mensen dat ik het plan wijzigde en ben ik met de metro naar de stad gegaan. Op het Alexanderplatz ben ik op een bankje gaan zitten en heb ik gekeken hoe de toeristen de geijkte toeristische plaatjes maakten. Erg vermakelijk om te zien hoe iedereen zich dan gedraagt. Mensen die tegen de lucht leunen om op de foto de Fernsehturm om te duwen of jongens die op hun knieën zitten om de perfecte Instagramfoto te maken voor hun vriendin. Daarna ben ik de hele stad doorgelopen en heb ik met Jur bij Potzdamer Platz afgesproken. We zijn daarna nog verder gaan wandelen in het mooie weer. De zondag hebben we in een kroegje Nederland – Duitsland gekeken. Uitslag was minder leuk voor de Nederlanders maar verder was het erg gezellig.
De week erop stond weer in het teken van die Deutschkurse. Mit am Mittwoch de eindtoets. De Donnerstag gingen we met de hele groep op excursie. We begonnen bij Checkpoint Charlie en eindigden bij het Spionagemuseum. Het was een erg leuk en aan het einde hebben Renée, Bart en ik nog even wat gehaald voor de docent als bedankje voor de leuke cursus. De vrijdag was de laatste dag van de Duitse cursus. Het was niet echt meer les maar gewoon een leuke afsluiting en ik had zowaar de toets gehaald en kan ik nu zeggen dat ik B1 niveau heb van Duits… Wie had dat gedacht! De docent vond het erg leuk dat we nog wat gehaald hadden. Wij kregen allemaal een gummetje in de vorm van de Ampelmann. Tien punten als iemand weet wat het is.
Family visit
Het weekend dat volgde was een leuk weekend want ik kreeg visite uit Nederland. Zaterdag kwamen paps, mams en Linda en Henk Jan. Zij verbleven in een hotel vlakbij mijn appartement. Ze waren om 2 uur bij mijn appartement en hadden wat spulletjes voor mij meegenomen (nog steeds dankbaar daarvoor). Nadat we de koffie ophadden gingen we naar het hotel om in te checken en daarna zijn we met de metro naar het centrum gegaan. Omdat het al later op de middag was, hebben we maar een klein rondje gelopen langs het Alexanderplatz en hebben we een klein stukje van Unter den Linden bekeken. Ook hebben we ’s avonds nog lekker gegeten met uitzicht op de Fernsehturm.
De zondag kwam ik met het ontbijt bij het hotel. We hebben toen lekker met elkaar gegeten en je kon er werkelijk alles krijgen en dus is er ook veel gegeten! Na het ontbijt zijn we met de metro naar Stadtmitte gegaan en zijn naar Checkpoint Charlie gelopen. Vervolgens zijn we naar Topographie des Terrors gelopen. Dit vind ik persoonlijk een van de indrukwekkendste plekken die er in Berlijn is. Hier wordt namelijk de geschiedenis van het Nazi regime verteld van begin tot eind. Erg indrukwekkend en hier moet ik ook nog vaker heen. Hierna zijn we de route van de muur verder gaan volgen richting Potzdamer Platz. In een zijstraatje staat nog een oude Wachtturm en hier zijn we ook even wezen kijken. Hierna liepen we naar het Sony center. Hier hebben we even geluncht of zeg maar gerust een grote maaltijd gehad. Nadat de honger gestild was, zijn we verder gelopen naar de Denkmal für die ermordeten Jüden Europas ofwel het Holocaustmonument. Hierna verder langs de Brandenburger Tor naar de Reichstag en daarna weer terug naar de Brandenburger Tor om via Unter den Linden richting Alexanderplatz te gaan. Hier zijn we nog op een rondvaartboot gestapt om nog een boottochtje te maken over de Spree. Op het Alexanderplatz hebben we hierna nog een bakje koffie gehad met een Belgische wafel. Na deze lange dag vol wandelkilometers zijn mama, Linda en Henk Jan weer naar het hotel gegaan en zijn papa en ik nog kort naar de East side gallery gegaan. Volgens mij konden we niet meer bezienswaardigheden in 1 dag stoppen…
De maandag begon weer in het hotel met een ontbijt. Hierna zijn we even naar mijn appartement gegaan voor een bakje koffie. Daarna was het familie weekend ten einde en vertrokken ze weer naar Nederland. Ik vond het erg leuk dat jullie er waren! Dankjewel voor het bezoek!
In de middag zijn Jur en ik nog naar de dierentuin geweest. Het is een erg groot park en we hebben niet eens alles kunnen bekijken. Wel hebben we het jonge ijsbeertje gezien wat een van de publiekstrekkers is. Ook had ik deze dag de kennismaking met mijn huisgenoot. Een Poolse jongen genaamd Filip. Klikt tot nu toe prima.
Dinsdag en woensdag begon het echte studentenleven met de eerste lessen. Deze lessen waren erg interessant en zijn gelukkig in het Engels. Die taal kan ik toch wel beter dan Duits. Bij het voorstelrondje bij de tweede les vroeg de docent nadat we vertelden dat we Nederlands waren, met een grijns of we voetbalfans waren… Na deze twee zware dagen was het alweer tijd voor weekend! We moeten natuurlijk rustig aan beginnen. Donderdag zijn Jur en ik de stad ingegaan met een opdracht. Jur moest schoenen hebben en ik wilde graag een fiets kopen. Beide geslaagd. Ik heb ook nog twee zomerse Hawaii blousejes gekocht wat ik eigenlijk niet nodig had maar zo vreselijk waren dat ik ze wel moest kopen. Verder heb ik eindelijk mijn fiets gekocht. Deze fiets heb ik gekocht bij het Alexanderplatz en omdat het zulk mooi weer was besloot ik naar huis te fietsen. Erg goed te doen en was iets meer dan een half uur fietsen. Zo zie je ook eens boven de grond waar je allemaal langskomt. ’s Avonds rustig aan gedaan en vanmorgen maar weer eens hieraan begonnen te schrijven. Inmiddels is mijn koffie op staat er alweer een lange tekst dus ik denk dat ik het hierbij laat. Tschüss!!
-
05 April 2019 - 10:12
Helga:
Hey, wat een geweldig verslag heb je weer gemaakt. Ik heb het weer met veel plezier gelezen. Het afgelopen weekend heb ik een indruk gekregen hoe je daar leeft, en ik vind het fijn dat je er al zo thuis bent. -
05 April 2019 - 10:14
Gerard:
Leuk om dit te lezen Mark! Wij vonden het ook een heel leuk weekeind!
-
06 April 2019 - 06:37
Harry:
Leuk verhaal Mark!
Het leest prettig en is informatief. Leuk dat je zo gedetailleerd de bezienswaardigheden beschrijft.
En voor die tien punten.. Er zijn meerdere winkeltjes in Berlijn waar ze allerlei Ampelmänchen verkopen.
Na de val van de muur wilden ze alle verkeerslichten in Verenigd Duitsland identiek hebben en zo geschiedde. Op enig moment is er een actie op poten gezet om dat vriendelijke Ampelmänchen terugvte krijgen in hevstraatbeeld en dat is dus gelukt...
Veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley